Terwijl regeringen over de hele wereld nog steeds met de escalerende crisis te maken hebben en met pandemiebeheersingsplannen komen, overwegen velen de voordelen van digitale surveillancenetwerken.
Met de komst van 5G-netwerken en snellere mobiele snelheden, kan digitale surveillance bijna realtime contacttracering bieden om infecties op gemeentelijk of gemeenschapsniveau snel te identificeren en te beheren, de behoefte aan medische middelen te voorspellen zodat deze waar nodig kunnen worden toegewezen, en de naleving van lokale noodrichtlijnen en voorschriften te meten.
De techniek is in verschillende landen met succes toegepast. In Zuid-Korea gebruikte de regering het traceren van smartphonelocaties, beelden van bewakingscamera's en creditcardgegevens om transmissieketens in kaart te brengen. Ze hebben ook openbare kennisgevingen en geanonimiseerde bewegingslogboeken gepubliceerd waarin personen positief zijn getest. Israël stelde mobiele providers in staat om locatiegegevens van smartphones te delen en de geschiedenis van COVID-positieve patiënten te volgen.
Ondertussen lanceerde het Chinese Alipay een platform dat de geschiedenis van smartphonelocaties op bepaalde 'controlepunten' vastlegt en kleurcodes toewijst om burgers die het virus zouden kunnen hebben te identificeren en relevante informatie met lokale wetshandhavingsinstanties te delen. Rusland volgde ook met vergelijkbare initiatieven om geo-lokalisatie gegevens van smartphones te volgen.
CDC-directeur Robert Redfield benadrukte de noodzaak van de invoering van intensieve contacttracering en benadrukte de inspanningen van de overheid om intelligente technische methoden te beoordelen om de surveillance vakkundiger en succesvoller te maken. Hoewel het Amerikaanse plan voor het opzetten van digitale bewakingssystemen momenteel nog in uitvoering is, onderzoeken wetenschappers en technologiebedrijven benaderingen voor de locatietracering die niet afhankelijk zijn van directe en continu geo-lokalisatie gegevens.
Wanneer reuzen zich verenigen
Google en Apple, twee van 's werelds grootste technologiebedrijven, hebben onlangs de samenwerking aangekondigd om gezamenlijk nationale API's voor contacttracering te ontwikkelen. Deze API's gebruiken Bluetooth-gegevens die tussen dichtbij zijnde apparaten worden verstuurd om de nabijheid van deze mobiele apparaten te bepalen zonder de locatiegegevens van een specifieke persoon te verzamelen. Elk apparaat dat met internet is verbonden heeft een uniek IP-adres dat het identificeert. Velen van ons doen er alles aan om onze IP-adressen te verbergen.
Wanneer deze technologie echter is ingeschakeld, wisselen individuele telefoons geanonimiseerde verificatiebakens uit, ook wel bekend als "piepjes" of "sleutels", die om de paar minuten worden gewijzigd om te voorkomen dat identificaties naar een specifiek individu of hun apparaat worden teruggekoppeld. Apparaten slaan deze informatie 14 dagen lokaal op en registreren alle ontmoetingen met afzonderlijke gebruikers van de applicatie.
Als gebruikers COVID-positief testen, kunnen ze ervoor kiezen om zich aan te melden om hun anonieme interacties lokaal via de cloud te delen om deze contacten over hun blootstelling te informeren. Apple en Google zullen deze functies in de nabije toekomst rechtstreeks in Android- en iOS-software implementeren, zodat mensen zich hiervoor kunnen aanmelden zonder de extra moeite van het downloaden van apps.
MIT was het eerste opleidingsinstituut dat heeft geleerd om Bluetooth-gebaseerde contacttraceringstechnologie te implementeren via de SafePaths-app, gevolgd door de Stanford COVID Watch-applicatie. Een EU-onderzoeksgroep heeft onlangs ook haar beste standaard software voor op Bluetooth gebaseerde tracering geïdentificeerd en gepubliceerd, die Pan-Europese Privacy-Beschermende Nabijheidfering werd genoemd. Het lijkt erop dat enkele van de veel voorkomende veiligheidsproblemen met betrekking tot Bluetooth-technologie voorlopig opzij zijn gezet toen MIT de strijd aanging door het PACT Protocol-initiatief te introduceren in een poging om hun open-source, privacybeschermende protocol met belangrijke technische leiders te delen, waarin spelers uit de sector worden aangespoord om het op te pakken.
De voor- en nadelen van digitale contacttracering nader bekeken
Nieuwe innovaties in scan- en traceringstoepassingen, zoals deze ontvangstscanner van Wave, zijn niet beperkt tot de gezondheidszorg, maar zijn te vinden in andere sectoren, zoals de financiële en de banksector. De nieuwe benadering van digitale contacttracering biedt meerdere belangrijke voordelen ten opzichte van het wereldwijde gebruik van conventionele contacttracering en alternatieve methoden voor digitale surveillance.
Digitale tracering biedt een schaalbare benadering aan in vergelijking met traditionele contacttracering, die over het algemeen op herinneringen aan de recente blootstelling van patiënten aan anderen is gebaseerd. Aangezien het coronavirus zich over de hele wereld blijft verspreiden, is het onwaarschijnlijk dat traditionele inspanningen om contacten op te sporen blijven doorgaan en met zekerheid is er een bataljon aan gezondheidswerkers voor nodig. De huidige opt-in deelname, roterende sleutels en kortdurende gegevensopslag bieden een aanzienlijk betere vertrouwelijkheid dan de meeste internationaal gebruikte systemen.
Monitoringactiviteiten van de overheid in Zuid-Korea maken gebruik van mobiele locatiegegevens, creditcardgegevens en camerabeelden om positieve personen te monitoren en te volgen en de hotspots te voorspellen. Met de hulp van wetshandhavers eist de Chinese regering de toepassing van software die individuele besmettingsrisico's identificeert en de personen toestemming geeft om openbare ruimtes te betreden. Dit soort initiatief van intensieve monitoring zal waarschijnlijk niet door iedereen geaccepteerd worden.
De nieuwe ontwikkeling van Apple en Google zou de binnenlandse acceptatie moeten stimuleren en tegelijkertijd meer privacy moeten creëren dan veel andere internationale digitale surveillancesystemen. De cloudbeveiliging is de laatste tijd aanzienlijk verbeterd en, gezien het feit dat Android en IoS op bijna 99% van de huidige mobiele apparaten te vinden zijn, bevinden Apple en Google zich in de beste positie om alle digitale tracking-tools op te schalen naar de 80% van de Amerikanen en bijna 50% van de wereldbevolking die een smartphone of tablet bezit.
De techniekreuzen hebben het vermogen om aan de eisen te voldoen en tegelijkertijd binnen de kortste keren een op de massa gericht product op de markt te brengen. Inzicht in de systemen mag alleen met volksgezondheidsfunctionarissen worden gedeeld om het beheer van de pandemie te vergemakkelijken. Contacttraceringsgegevens kunnen een cruciale rol spelen bij het opleiden en informeren van de lokale en nationale politiek.
Hoewel de oplossing voor contacttracering die nu door Apple en Google wordt ingevoerd een enorm potentieel biedt in vergelijking met traditionele benaderingen, vormen de vermeende vertrouwelijkheid van gegevens en privacy kwesties nog steeds grote uitdagingen voor de mate van aanmelding. Sommigen vergelijken de huidige inspanningen op het gebied van digitale tracering als een overgave van vertrouwelijkheid aan de regering die te vergelijken is met toen de regering na 9/11 haar toezichthoudende autoriteit uitbreidde.
De heridentificatie van anonieme identificatiebakens vormt in het geval van COVID-19-traceringssystemen een primair privacyprobleem. Als de anonimiteit van de traceergegevens in het gedrang komt, kunnen mensen longitudinaal worden getraceerd.
Nu het aantal cyberaanvallen toeneemt, kan cloudgebaseerde hosting van vertrouwelijke identificatiebakens ook de online veiligheid in gevaar brengen, aangezien elke geconsolideerde lijst van identiteitsmarkeringen gehackt en geheridentificeerd kan worden. Regeringen kunnen ook proberen het gebruik en de acceptatie van deze technieken af te dwingen. Naast de gegevensbescherming worden de gegevenskwaliteit en de bruikbaarheid genoemd als belangrijke punten voor de effectiviteit van het programma.
Mogelijke hiaten in de informatie die "vals-positieve" waarschuwingen kunnen veroorzaken, zijn onder meer een nauwkeurige meting van de afstand van het apparaat, de blootstellingsduur en een grote kans op dergelijke gevallen waarin personen in dichtbevolkte gebouwen wonen die alleen door muren worden gescheiden. In theorie kunnen valse negatieven ook voorkomen als de verzending van een Bluetooth-signaal door de telefoon mislukt door een transmissiestoring, of als een korte interactie niet wordt gedetecteerd.
Het oplossen van zowel privacy- als vertrouwelijkheidskwesties en voorkomen van onnodige paniek zal waarschijnlijk van cruciaal belang zijn om de acceptatie van een nieuw systeem te bevorderen, wat een grote en krachtige invloed op de ontwikkeling van gedragsveranderingen op maatschappelijk niveau zal hebben.
De stijgende trend van digitale biomarkers
De COVID-pandemie heeft de wijdverbreide implementatie van elektronische gezondheidsoplossingen in het algemeen vergemakkelijkt en alle belemmeringen voor de acceptatie van deze technologieën weggenomen. De digitale gezondheid is gemakkelijk omgezet in praktisch dagelijks gebruik, aangezien het top-down beleid van nationale regeringen virtuele bijeenkomsten, het op afstand monitoren van patiënten, digitale klinische proeven en het digitaal monitoren van biomarkers aanmoedigt om de urgente crisis het hoofd te bieden. Volgens de Medical Futurist worden digitale biomarkers gedefinieerd als "gegevens die consumenten rechtstreeks over gezondheid en ziektebeheer met digitale gezondheidstechnologieën verzamelen om op gezondheid betrekking hebbende resultaten te verklaren, te beïnvloeden en/of te voorspellen."
Verbeterde kennis van enkele van deze innovaties, een nieuw wereldwijd raamwerk en de voordelen die kunnen worden behaald met op waarde gebaseerde behandelingen zullen waarschijnlijk druk uitoefenen op regelgevers en zorgverzekeraars om door te gaan met deze en andere innovatieve ontwikkelingen. Er worden overloopeffecten verwacht om in de toekomst de digitale gezondheidssystemen te helpen overlappen.
Het toezicht houden op biomarkers zal zich in de post-COVID-wereld blijven ontplooien. Bij het produceren van epidemiologische surveillancegegevens (bijv. proximale interacties met besmette patiënten), hebben digitale biomarkers een enorme waarde getoond in het op grote schaal doorgeven van informatie. Indien correct beveiligd, kunnen de snelheid, continuïteit en kostenvoordelen van digitale biomarkers niet worden geëvenaard door instrumenten en reagentia, wat een verbeterde algemene diagnosewaarde oplevert. Dit zal in de toekomst zeker tot meer digitale diagnostische oplossingen leiden voor therapeutische gebieden zoals hart- en vaatziekten en de geestelijke gezondheid.
